[OS #wonsoon] chocolate & vanilla ━♡。

WONWOO X SOONYOUNG

“ซูนยองอ่า .. ตื่นได้แล้วนะ”

“หืม…วอนอูกลับมาแล้วหรอ”

เมื่อเห็นว่าคนตรงหน้ายังไม่ตื่นดีเท่าไหร่นัก วอนอูจึงค่อยๆเข้าไปประคองคนตัวเล็กให้ลุกขึ้นมา

นี่ก็เกือบจะเย็นแล้ว หากแต่ซูนยองก็ยังคงนอนอยู่ วอนอูจำได้ว่าตั้งแต่เขาออกไปเรียนตั้งแต่เช้าก็ไม่ได้ปลุกซูนยองเพราะว่าเห็นอีกคนกำลังตกอยู่ในภวังค์แห่งการหลับใหลจึงไม่อยากไปรบกวน แต่ก็ไม่ได้คิดว่าซูนยองจะเป็นคนขี้เซานอนยาวได้ทั้งวันแบบนี้

“ตื่นได้แล้ว”

ซูนยองลุกขึ้นมาตามกำลังแขนของวอนอูที่ค่อยๆประคองเขาให้ตื่น แต่เปลือกตาเรียวก็ยังคงหลับอยู่แบบนั้น ก่อนจะจัดการก้มหน้าซุกที่อกของอีกคนอย่างคนขี้เซา

“ซูนยองอ่า นี่มันเย็นแล้วนะ นายนอนมาทั้งวันแล้วนะ นอนมากๆจะปวดหัวเอานะ”

“ขออีกสิบนาทีได้มั้ยวอนอู”

เสียงอู้อี้จากปากของคนตัวเล็กในขณะที่ใบหน้าน่ารักนั่นก็ยังคงซุกอยู่ที่แผงอกของวอนอู นี่ขนาดคนเพิ่งตื่น แต่กลิ่นตัวก็ยังหอมอยู่ขนาดนี้ ไรผมสีบลอนด์อ่อนประกายเทาที่ปะทะเข้ากับจมูกคมของวอนอูพอดี ทำให้วอนอูกอดร่างเล็กนั้นไว้ราวกับว่ากลัวจะหล่นหายไป

“แต่ว่าวันนี้เราซื้อไอศกรีมมาด้วยนะ ไม่อยากกินหรอ?”

วอนอูเอ่ยถาม เพราะก่อนจะกลับเข้าหอมาเขาได้แวะมินิมาร์ทที่อยู่หน้าที่เรียนพิเศษนั้นเพื่อจะซื้อมาฝากคนที่รออยู่ที่ห้อง วอนอูเลือกไอศกรีมรสโปรดของซูนยองมาเพื่อใช้เป็นข้อต่อรองในการทำซูนยองตื่น

เมื่อได้ยินคำว่า 'ไอศกรีม' คนน่ารักก็หูผึ่งทันทีแต่ก็คิดได้ว่านี่มันฤดูหนาว จอนวอนอูจะซื้อไอศกรีมมาทำไมกัน ?

“หนาวจะตาย ซื้อมาทำไม”

“แต่มีนมช็อกโกแลตด้วยนะ”

“จริงหรอ? ย๊า! นี่เห็นเราเป็นอะไร ถึงชอบเอาของกินมาล่อกันแบบนี้เนี่ย ตื่นก็ได้ แต่วอนอูต้องแบกเราออกไปนะ”

“ได้เลย”

วอนอูส่งยิ้มให้หนึ่งทีก่อนจะหันหลังเพื่อให้อีกคนขึ้นหลังตัวเองได้ถนัด มือน้อยๆของซูนยองกอดคอคนตัวสูงไว้แน่นเพราะกลัวจะตก วอนอูจัดการแบกซูนยองที่ตอนนี้กำลังนอนซบอยู่ที่แผ่นหลังของเขาออกมาจากห้องนอน ก่อนจะพาไปล้างหน้าแปรงฟัน แล้วจึงพามานั่งลงที่บริเวณพื้นที่ว่างในห้องนั่งเล่น

เมื่อวางร่างเล็กให้นั่งลงกับพื้น วอนอูจึงฉวยโอกาสจูบที่แก้มของซูนยองก่อนจะขอตัวมาเตรียมสิ่งตั้งใจซื้อมาให้ นั่นก็คือ “นมช็อคโกแลต” วอนอูจัดการเทนมช็อคโกแลตใส่แก้วอย่างเสร็จสรรพพร้อมจะยกมาให้อีกคนที่นั่งรออยู่ดื่ม วอนอูเรียกอีกคนให้มานั่งลงที่ตักแกร่งของตัวเองและสองแขนพลางกอดเอวเล็กนั้นไว้ทันที

“ดื่มนมร้อนๆกันนะ”

“หอมจัง”

ซูนยองยกแก้วที่บรรจุนมช็อคโกแลตของโปรดของตัวเองมาสูดดมเพื่อรับกลิ่นของความหอมหวานของมันก่อนจะยกขึ้นจิบอย่างว่าง่าย การได้ดื่มอะไรร้อนๆมันช่างเข้ากับบรรยากาศที่แสนจะเหน็บหนาวนี้เหลือเกิน จอนวอนอูนี่เข้าใจเลือกมาให้เขาจริงๆ

“อ่า จริงสิ แล้วไอศกรีมนั่นจะกินได้หรือเปล่าอะ? มันหนาวมากเลยนะ”

“เรามีวิธีกินแบบไม่หนาวด้วยล่ะ”

“เอ๋?”

ซูนยองทำหน้าสงสัย แววตาใสหันไปจับจ้องคนที่กำลังโอบกอดตัวเองอยู่แสดงออกถึงความอยากรู้อยากเห็น วอนอูยิ้มให้อย่างอ่อนโยนก่อนจะใช้แขนทั้งสองข้างกระชับอ้อมกอดซูนยองให้แนบแน่นกว่าเดิม

“ไว้เราจะบอกก็แล้วกัน ดื่มนมช็อคโกแลตคลายหนาวไปก่อนนะ^^”

วอนอูพูดพลางเอาหน้าซุกดมบริเวณท้ายทอยของซูนยอง กลิ่นของซูนยองเหมือนเด็กทารกที่อยู่ใกล้ทีไรก็ไม่อาจจะห้ามใจไม่ให้สูดดมกลิ่นนี้ได้ นี่มันหอมมากกว่านมช็อคโกแลตที่เขาซื้อมานั่นเสียอีก

“แล้วถ้าเรากอดซูนยองไว้แบบนี้ ทำให้อุ่นขึ้นบ้างหรือเปล่า?”

“อุ่นมากๆเลยแหละ ห้ามปล่อยเราเด็ดขาดนะ”

ซูนยองออกคำสั่งอย่างน่ารัก แต่ถึงแม้ว่าซูนยองจะไม่บอกแบบนั้นวอนอูเองก็ไม่คิดจะปล่อยอยู่แล้วหละ

“วอนอูย่า เมื่อไหร่จะได้กินไอศกรีม”

ซูนยองถามพลางใช้ลิ้นเลียนมช็อคโกแลตที่กำลังติดตามบริเวณขอบปากของตัวเอง นั่นยิ่งทำให้วอนอูแทบจะร้อนรุ่มไปทั้งตัว

“แล้วดื่มนมช็อคโกแลตนี่หมดหรือยังล่ะ?”

วอนอูเอาปลายนิ้วของตัวเองเกลี่ยไปที่แก้มขาวของซูนยองเบาๆ แก้มซูนยองนี่แค่สัมผัสเพียงเบาๆก็รับรู้ได้ถึงความนุ่มแล้วจริงๆ

เมื่อเห็นว่าซูนยองดื่มนมช็อคโกแลตจนหมดแก้วแล้ว วอนอูก็ไม่รอช้ารีบพลิกตัวให้อีกฝ่ายให้หันหน้ามาหาตัวเอง แล้วค่อยๆโน้มตัวไปฝังรอยจูบของริมฝีปากเล็กนั่นอย่างดูดดื่ม ซูนยองเผยอปากเพื่อให้ลิ้นของวอนอูได้เข้าไปซุกซนข้างในอย่างรู้งาน ลิ้นร้อนของวอนอูเข้าไปสัมผัสกับความอบอุ่นและหอมหวานของนมช็อคโกแลตเมื่อสักครู่

วอนอูใช้ลิ้นนำทางเข้าชิมชานมร้อนในทุกซอกทุกมุมในโพรงปากของซูนยองอย่างกระหาย กลิ่นหอมหวานและยังอยู่ และมันหวานมากจริงๆ

“ไหนบอกจะพากินไอศกรีมไง มาจูบเราเฉยเลย” ซูนยองกล่าวหลังจากโดนคนตรงหน้าขโมยจูบ

“ก็กำลังจะพากินอยู่นี่ไง”

เสียงทุ้มเอ่ยก่อนเอื้อมมือไปหยิบไอศกรีมรสวานนิลที่ตนซื้อมาแกะออกแล้วค่อยๆใช้ช้อนตักมันขึ้นมาแล้วนำเข้าปากตัวเอง

จากนั้นก็รอให้ความเย็นละลายลงคอก่อนจะโน้มตัวไปประกบที่ริมฝีปากของคนตรงหน้าอีกครั้ง วอนอูอ้าปากขึ้นมานิดๆเพื่อเป็นการเปิดทางให้ซูนยองเข้าไปตักตวงชิมไอศกรีมในปากของเขา ซูนยองค่อยๆใช้ลิ้นไล่ชิมไอศกรีมวานิลลาของโปรดของเขาในโพรงปากของวอนอูอย่างเอร็ดอร่อย หลังจากจัดการไล่ชิมรสชาติไอศกรีมสุดโปรดนั้นจนเกลี้ยงแล้วก็ค่อยๆถอนริมฝีปากตัวเองออกมา พลางไล่กินส่วนที่ติดอยู่บริเวณขอบปากของวอนอูนั้นจนหมดจด

การจูบสลับร้อนเย็นนี้ทำให้ได้ความรู้สึกในรสจูบที่ซาบซ่า หากแต่ความหวานจากสิ่งร้อนและสิ่งเย็นกลับเข้ากันอย่างลงตัวเมื่ออยู่ในโพรงปาก

“เป็นยังไงบ้าง? กินไอศกรีมแบบนี้คงไม่หนาวแล้วใช่มั้ย”

วอนอูช้อนใบหน้าน่ารักนั้นขึ้นมามองก่อนจะตักไอศกรีมเข้าปากตัวเองอีกครั้ง

“อีกสักคำนะ ซูนยองอ่า”

END

แท็ก #MM93FIC ก็แล้วกันค่ะ :D

ไปซื้อไอศกรีมมากินดีกว่า เอิ้กๆ : P

#wonwoo #hoshi