#SHOWHO - Take Care ♡
- shownu x wonho
- Feb 25, 2016
- 1 min read

แสงแดดแรกในรอบฤดูหนาวของปีมาเยือน วันนี้มอนสตาร์เอ็กซ์มีตารางงานเมมเบอร์ทุกคนแต่งตัวด้วยสูทสีดำเนี้ยบหรูดูหล่อเดินทางมายังสถานที่ที่ต้องอัดรายการ เว้นแต่ฮยองวอนและชางกยุนที่คนนึงมีตารางงานเดี่ยวและน้องเล็กที่ตอนนี้กำลังบาดเจ็บอยู่จึงทำให้วันนี้มีสมาชิกเพียง 5 คน เท่านั้น
“ทำไมวันนี้มันร้อนแบบนี้”
โฮซอกบ่นงึมงัมกับตัวเอง พลางยกมือขึ้นปาดเหงื่อที่กำลังเริ่มไหลบนหน้าผากของเขา วันนี้ผมของเขาถูกเซตขึ้นเป็นทรงกว่าทุกๆวัน เผยให้เห็นรอยไถของทรงผมอย่างชัดเจนขึ้นกว่าเดิม แม้ว่าอากาศจะร้อนอบอ้าวไม่สมกับเป็นฤดูหนาวแค่ไหนก็ตาม แต่ทุกคนก็ยังคอยยิ้มและโบกมือแฟนๆอยู่เสมอ โฮซอกเองก็เช่นกันที่ตอนนี้มือของเข้าก็คอยโบกให้แฟนๆสลับกับเช็ดเหงื่อให้ตัวเอง
“อ่ะ นี่”
ฮยอนอูยื่นทิชชู่ที่เขาเดินไปขอจากพี่เมเนเจอร์นี้ให้โฮซอก เมื่อเห็นว่าอีกคนยืนปาดเหงื่ออยู่นานสองนาน
“ขอบใจนะ”
“เอาพัดมั้ย เดี๋ยวไปขอพี่เมเนเจอร์ให้อีก”
ฮยอนอูเอ่ยถามอย่างเป็นห่วง เมื่อสังเกตเห็นว่าใบหน้าขาวๆของโฮซอกเม็ดเหงื่อผุดขึ้นอย่างไม่มีทีท่าว่าจะหยุด เขารู้ดีว่าคนตรงหน้าขี้ร้อนแค่ไหน แถมวันนี้ยังใส่สูทผูกไทด์นี่อีกยิ่งทำให้ร้อนหนักไปใหญ่ ไม่อยากจะเชื่อเลยว่านี่คือฤดูหนาว
“ไม่เป็นไรอะ เอามือพัดเอาก็ได้”
“งั้น..ฉันพัดให้ก็แล้วกัน”
ฮยอนอูไม่รีรอรอคำตอบใดๆมือหนาถูกยกขึ้นมาโบกไปมาเบาๆเพื่อพัดคลายร้อนให้อีกคน เมื่อเห็นว่าจะห้ามก็คงไม่ทันแล้วโฮซอกก็เลยปล่อยเลยตามเลย แม้จะไม่ได้ช่วยให้เย็นขึ้นเท่าที่ต้องการ แต่ก็รู้สึกดีที่มีฮยอนอูดูแลใกล้ๆแบบนี้
โฮซอกแอบชำเลืองมองอีกคนที่กำลังยืนพัดให้เขาอยู่เรื่อยๆก็อยากจะระบายยิ้มออกมาแต่ก็ต้องกลั้นมันไว้ ฮยอนอูที่ดูไม่ค่อยสนใจเขาเท่าไหร่ แต่ก็มักจะมีมุมอบอุ่นแบบนี้เสมอ
“เย็นขึ้นบ้างมั้ย?”
“อื้อ”
บทสนทนาสั้นๆแต่กลับแฝงไปด้วยความอบอุ่น ฮยอนอูยังคงโบกมือพัดให้โฮซอกอยู่เป็นระยะๆโดยไม่รู้สึกเมื่อยมือเลยสักนิด ฮยอนอูไม่ชอบแสดงออกกับโฮซอกเท่าไหร่ จนบางทีโฮซอกก็คิดว่าอีกคนละเลยตัวเองเกินไป แต่เมื่อเผลอแอบคิดไปแบบนั้นฮยอนอูก็จะมีมุมอบอุ่นและน่ารักมาให้เขาใจอ่อนได้เสมอ บอกไม่ถูกเหมือนกันว่าความรู้สึกที่เกิดขึ้นภายในใจระหว่างคนสองคนนี้มันคืออะไร โฮซอกก็รู้สึกดีกับฮยอนอูที่มากกว่าเพื่อนกันจะรู้สึก ฮยอนอูเองก็ไม่ต่างกัน เขาเป็นพวกไม่เน้นคำพูดสวยหรูแต่เน้นการกระทำ หลายๆอย่างที่ฮยอนอูคอยทำให้โฮซอกมันสัมผัสได้ถึงความรู้สึกดีๆที่คนอื่นอาจมองไม่เห็น มีเพียงโฮซอกและฮยอนอูเท่านั้นที่จับต้องและรู้สึกได้
แค่สองคน และพวกเขาสองคนเท่านั้น ..
.
.
“เด็กๆ เข้าไปในตึกได้แล้ว เดี๋ยวจะถ่ายรายการไม่ทันนะ”
เสียงเมเนเจอร์ฮยองตะโกนขึ้น ทำให้เหล่าสมาชิกในวงที่กำลังเซอร์วิสแฟนๆต่างกุลีกุจอรีบจัดสูทแต่งตัวเช็ดหน้าผมให้เรียบร้อยก่อนจะเดินตามเมเนเจอร์ฮยองไปโดยมีเหล่าโคดี้นูน่าคอยดูแลซับหน้าซับตาให้ไม่ห่าง
“เข้าข้างในกันเถอะ นายจะได้เย็นขึ้น”
ฮยอนอูลดมือที่กำลังพัดอยู่ลงมาแล้วเอ่ยชวนโฮซอกให้เดินตามทุกคนไป อีกฝ่ายพยักหน้ารับอย่างว่าง่ายก่อนจะค่อยๆเดินตามน้องๆในวงและเมเนเจอร์เพื่อจะเข้าไปในตึกนั้น หากแต่แสงแดดในวันนี้ร้อนจ้ามากจริงๆ โฮซอกไม่อาจจะต้านทานต่อแสงแดดที่กระทบโดนใบหน้าเขาได้ มือขาวถูกยกขึ้นมาบังใบหน้าให้รอดพ้นจากแสงแดดอันร้อนแรงที่กระทบใบหน้าขาวๆของเขา
คนตัวสูงที่กำลังเดินตามหลังมา เห็นแบบนั้นก็รีบเร่งฝีเท้าขึ้นมาตีเสมออีกฝ่าย โฮซอกหันไปมองตามเงาที่มาประชิดข้างๆตัว ฮยอนอูไม่พูดอะไรสักคำก่อนจับเข้าที่ข้อมือของโฮซอกให้ลดมือที่กำลังบังแดดอยู่นั้นลง แล้วดึงอีกคนให้มายืนซ้อนหลังตัวเอง โฮซอกปล่อยให้ฮยอนอูบังคับร่างกายของตัวเองไปโดยไม่ทันได้ตั้งตัว รู้ตัวอีกทีก็ไม่มีแสงแดดจัดจ้านนั้นส่องกระทบใบหน้าตัวเองอีกแล้ว
โฮซอกค่อยๆเงยหน้ามองก่อนจะเผลอยิ้มออกมาโดยไม่รู้ตัว เมื่อเห็นว่าฮยอนอูกำลังเอาตัวเองเป็นเกราะบังแดดให้โฮซอกอยู่ ส่วนสูงของฮยอนอูสูงเพียงพอที่จะขับไล่แสงแดดที่ส่องกระทบใบหน้าของโฮซอกได้หมดจด คนที่ยืนอยู่ข้างหลังแผ่นหลังแกร่งแอบระบายยิ้มขึ้นมาเรื่อยๆ โฮซอกรับรู้ได้ถึงความอบอุ่นและความรู้สึกดีๆจากอีกคน ฮยอนอูพูดทุกอย่างผ่านการกระทำของเขา เมื่อก่อนอาจจะเผลอคิดน้อยใจว่าทำไมอีกฝ่ายต้องทำเป็นเฉยชา แต่ตอนนี้โฮซอกเข้าใจทุกอย่างแล้วจริงๆ ความรู้สึกพิเศษนี้ไม่ต้องพูดอะไรออกมาก็รับรู้ได้ด้วยหัวใจ
โฮซอกไล่มองคนตัวสูงกว่าที่กำลังเดินบังแดดให้ตัวเองอยู่เป็นระยะตลอดทางที่เดินไป ก่อนจะลดสายตาก้มมองจับจ้องไปที่ข้อมือของตัวเองที่ตอนนี้ถูกฮยอนอูจับไว้ไม่ยอมปล่อย ดวงตาใสค่อยๆยิ้มออกมาพร้อมๆกับริมฝีปากที่ตอนนี้ฉีกยิ้มกว้างที่สุดเท่าที่เคยยิ้มมาแล้วก็ว่าได้ โฮซอกชอบเวลาได้อยู่ในความดูแลของฮยอนอูแบบนี้จริงๆ จมูกโด่งเผลอส่งไปกระทบเบาๆที่เสื้อสูทตัวหนาที่ปกคลุมแผ่นหลังของอีกคนโดยไม่รู้ตัว
อยากอยู่แบบนี้ไปนานๆจัง ขอบคุณที่คอยดูแลกันนะ ซนฮยอนอู ♡
END.
Comments